Аўтар матар'ялу GERMANICVS
Пераклад у Беларускую Бруна Сівалапы
У апошні час неверагодна ўзрос інтарэс чалавека да свайго мінулага. Асабліва радуе, што і Славяне - сапраўдныя стваральнікі чалавечай цывілізацыі, якіх юда-хрысціянства, адабраўшы ў іх усё і прысвоіўшы гэта сабе, за 2000 гадоў ператварыла з гаспадароў сваёй зямлі ў бездапаможных загнаныя ў кут рабоў, не памятаючых ні роду, ні племя свайго, раптам сталі праяўляць цалкам апраўданае імкненьне, нарэшце, даведацца, кім жа яны ўсё-такі на самой справе зьяўляюцца. Я не стану паўтараць распавяд аб тым, што рабілі Славяне да 6-га ці 7-га стагодзьдзя Нашае Эры, калі яны паводле афіцыйнай гісторыі раптам зьявіліся на сьвеце божым нібыта зь ніадкуль, бо даволі падрабязна апісаў гэта ў сваім папярэднім матар'яле "Хто Мы, Беларусы", змешчаным на гэтым жа сайце. Дзякуючы анадзейваючаму прарыву генетычнай навукі на сумежжы 20-га і 21-га стагодзьдзяў мы раптам даведаліся, што Славяне - гэта не проста народнасьць, якая размаўляе на адной з славянскіх моў, але не хто іншы, як асобная чалавечая раса, у якой, як і належыць расе, ёсць свой генетычны маркер, які стаў вядомы пад абазначэньнем R1а. Як высьветлілася, гісторыя гэтага маркера не вылічаецца перыядам з 6-га стагоддзя Нашае Эры, калі паводле версіі фальсіфікатараў гісторыі нібыта зьявіліся Славяне, а налічвае дзесяткі тысячагодЗьдзяў. Такім чынам, кожнаму з нас стала зразумела, што гісторыя славянаў таксама павінна вылічацца дзесяткамі калі не сотнямі тысячагодзьдзяў. Калі мы прасочым геаграфію гэтага маркера, які называюць як "славянскім", так і "арыйскім", то мы пераканаемся, што Славяне-Арыі з дагістарычных часоў пражывалі не толькі ў "Славяніі", але і ў Амерыцы, Японіі, Кітаі, Індыі, на Блізкім Усходзе, Балканах, на Апенінскім паўвостраве і г. д. То бок, як высьвятляецца, Славяне, як галоўная чалавечая дыяспара, прысутнічалі там у той час, калі ў пералічаных рэгіёнах расьцвілі ўсе вядомыя нам цывілізацыі антычнасці. Іншымі словамі, ніхто іншы, але менавіта Славяне былі стваральнікамі гэтых цывілізацыяў.
Акрамя ўсяго, генетыкамі быў выяўлены другі маркер, які лёгка атаясамліваецца як менавіта СЛАВЯНСКІ маркер, а не чый-небудзь яшчэ, хаця яго ўсё яшчэ называюць "неіндэфікаваным". Гаворка ідзе аб так званай "варажскай" гаплагрупе I, названай так у сілу тых абставін, што канцэнтрацыя гэтага маркера, як было ўстаноўлена на першых парах, незвычайна высокая ў Скандынавіі. Аднак, як паказалі далейшыя дасьледаванні, "варажскі" маркер I прысутнічае не толькі на поўначы Еўропы, але даволі раўнамерна размеркаваны па ўсім еўрапейскім кантыненьце, дасягаючы, тым не менш, сваёй найвышэйшай прысутнасьці не ў Скандынавіі або дзе-небудзь яшчэ, а на Балканах з Босьніяй на першым месцы. Пра што кажа раўнамернае размеркаваньне "варажскага" гаплатыпу I па Еўропе? Яно кажа аб тым, што першапачатковыя носьбіты гэтага маркера тысячы гадоў таму засялялі ўсю Еўропу яшчэ да прыходу туды славян-арыяў - носьбітаў вышэйзгаданага гаплатыпу R1а. Аднак, калі Славяне-Арыі размаўлялі пэўна на Славянскай Мове, аб чым сьведчыць дзіўная карэляцыя паміж геаграфіяй ледзь ня ўсіх без выключэння жывучых цяпер носьбітаў маркера R1а і геаграфіяй распаўсюджваньня моў, на якім яны размаўляюць, то на якой жа мове першапачаткова размаўлялі носьбіты "варажскай" гаплагрупы I Славяне-Варагі? Ужо самы беглы погляд на месца пражываньня сучасных носьбітаў генетычнага маркера I дазваляе заключыць, што людзі - жыхары гэтых месцаў да гэтага часу ў большасьці сваёй выкарыстоўваюць славянскія мовы. І гэта тычыцца не толькі ураджэнцаў Балканскіх краін, Украіны і Беларусі, хаця ў насельніцтва гэтых двух апошніх высокая ступень прысутнасці славяна-арыйскага маркера R1а, што ўжо дае нам падставу называць як украінцаў, так і беларусаў славяне, але і, у некаторай ступені, і Нямеччыны са Скандынавіяй. Як нямецкая, так і скандынаўскія мовы, нягледзячы на іх "германізаванасьць", ажыцьцёўленую гвалтоўным чынам ватыканскімі "хрысьціянізатарамі" на працягу апошняга тысячагодзьдзя, да гэтага часу захавалі велізарную колькасьць рысаў з сваёй матчынай славянскай мовы, аб чым я ўжо пісаў раней. Германскія мовы зьяўляюцца несумненна больш позьнім прадуктам, чым славянскія мовы. Германскія мовы значна менш развітыя, чым славянскія. Гэта другасныя мовы, якія ўзьніклі параўнальна нядаўна на багатым славянскім субстраце. Такім чынам, носьбіты "варажскага" маркера I таксама зьяўляюцца ні кім іншым, як генетычнымі славянамі ў незалежнасці ад мовы, на якой яны сёння мусяць размаўляць, бо родную мову ў сілу нейкіх абставінаў, як высвятляецца, можна і страціць. Іншымі словамі, не толькі Беларусы, Украінцы, Палякі і іншыя народы, якія акумулявалі ў сваёй крыві высокі працантаж славянскіх гаплатыпаў па сукупнасці R1а + I і размаўляючыя на адной саз славянскіх моў зьяўляюцца славянамі, але й немцы, скандынавы, грэцкія македонцы і нават усходнія ангельцы ЁСЬЦЬ СЛАВЯНЕ ГЕНЕТЫЧНА хочам мы гэтага ці не, паколькі ўтрыманьне вышэйпералічаных славянскіх гаплатыпаў ў іх вельмі часта вышэй, чым у іншых славян у агульнапрынятым сэнсе гэтага вызначэння. Не мова зьяўляецца ключавым фактарам вызначэння прыналежнасці да Славянскага Роду, а КРОЎ. Адказ на пытаньне, чаму, здавалася б, неад'емныя часткі аднаго і таго ж народа цяпер часта зьяўляюцца варожымі адзін аднаму, ляжыць ў ідэалагічнай плоскасьці. Галоўную ролю ў справе раз'яднаньня славянаў ўнесла хрысціянізацыя.
Пры больш дэталёвым разглядзе нашага пытаньня таксама высвятляецца, што калі Славяне-Арыі (носьбіты славяна-арыйскага маркера R1а) размаўлялі (размаўляюць) з моцным ухілам, які нагадваеь цяперашняе беларускае вымаўленьне, то гаворка славян-варагаў (носьбітаў славяна-варажскага маркера I) была ці ёсьць больш блізкай да мовы цяперашніх расейцаў.
Апошнія адкрыцьці ў галіне генетычнай навукі не ўсім прыходзяцца да спадобы, паколькі яны бязлітасна руйнуюць стэрэатыпы, якія склаліся на працягу стагодзьдзяў. Раптам усьвядоміўшы рэальнасць таго, аб чым сведчыць генетыка, у некаторых краінах вынікі генетычных даследаваньняў сталі хаваць альбо скажаць. Асабліва горка ад ўсьведамленьня таго факту, што гэта мае месца і ў сёньняшняй Расеі. Здавалася б, чаго дрэннага ў тым, што генетыка ўскосна паказвае на вядучую ролю менавіта славян у разьвіцьці чалавечай цывілізацыі? Расейскім СМІ б падхапіць гэтую інфармацыю да зрабіць яе аб'ектам нацыянальнага гонару, як паступаюць іншыя краіны нават не маючы на тое якой-небудзь важкай падставы. Гэтага, аднак, не адбываецца. Наадварот, расейскага абывацеля і далей працягваюць заганяць у кут, размалёўваючы яго, як нейкую нікчэмую адзінку, абавязаную сваім "шчасцем" іншароднаму элементу. Ляпы ж мінулага часта сьпісваюцца на нейкіх "іншаземцаў". Вось, маўляў, арудвалі у Расейскай Акадэміі Навук нейкія Міллер, Шлёцэр і Баер, перапісаўшыя, маўляў, расейскую гісторыю пад "нарманаў" ... Гэта бязглузіца. Па-першае, "замежнікі" і ў 18-м, і ў якіх-небудзь яшчэ стагодзьдзях падпарадкоўваліся волі свайго начальства у васобе як Расейскае Кароны, так і, перш за ўсё, Рускай Праваслаўнай Царквы - прасоўвалька юда-хрысціянства на Русі. Яны ніколі і пальцам бы не змаглі паварушыць, каб нешта зрабіць па ўласнай ініцыятыве. У той час з гэтым вельмі строга было. Па-другое, а хто перашкаджае вам, браткі-саколікі, сёньня ўнесьці справядлівыя карэктывы ў айчынную гісторыю? Вунь і генетычныя адкрыцьці ажыцьцёўлены - здавалася б усе вам карты ў рукі, каштоўныя. Дык не ж! Гэтага не адбываецца і ніколі не адбудзецца да таго часу, пакуль Расея не пазбавіцца ад юда-хрысціянскага ярма, якое трымае краіну ў цемры вось ужо тысячу гадоў, а цяпер яшчэ і пакуль антырускі элемент будзе паразітаваць ў гэтай няшчаснай краіне.
У той жа час, у айчынным расейскім веданьні пышным колерам пачынае цьвісьці махлярства, калі аб навуцы і, у прыватнасці, пра славянскую гісторыю пачынаюць разважаць круткія прахіньдзеі, якіх па разумнаму сэнсу да навукі і на гарматны стрэл падпускаць ні ў якай меры нельга. Гэтыя людзі дзейнічаюць па запатрабаваньню імгненнай палітычнай кан'юнктуры, калечачы айчынную гісторыю і зьдзекваючуыся над ёй, і за гэта атрымліваюць грошы. Менавіта такая "навука" патрэбна сёньня Расеі. Каб не быць галаслоўным, я прывяду адзін красамоўны прыклад з цэлага мноства недарэчнасьцяў, якія выдаюцца за навуку. Давайце перанясемся на хвіліну на сайт Прафесара РAH Валерыя Аляксеевіча Чудзінава і пазнаёмімся, ну скажам, з артыкулам "Геогліфы і скульптуры Аркаіма", напісаным ім у суаўтарстве зь нейкім Шаршнёвым і размешчаным па адрасу: http://runitsa.ru/publications/publication_137. php # 35678
У артыкуле гаворка ідзе пра Аркаім, які, як мне вядома, зьяўляецца, бадай, самым выдатным з захаваўшыхся помнікам славяна-арыйскай культуры на тэрыторыі Расеіі. Аркаім - сучаснік егіпецкіх пірамід і яму не менш 4000 гадоў. Вось так выглядае Аркаім з вышыні птушынага палёту.
Спадар Чудзінаў з уласцівай яму заўзятасьцяй ўважліва вывучыў гэтае сьвятое месца, і вось што яму адкрылася. Зірніце на гэтую карцінку:
Ну як вам! Тут табе і Русь Яра, і аблічча Яра Сьвету, і Рысь! Няма ў чым папракнуць старажытных дойлідаў - хіба толькі кракадзіла з расамахай згадаць забыліся. А аздабленьне якое! Віньеткі, кветкі ў фарбе, узоры ... Толькі вось выканана неяк па-дзіцячаму. Нават мярзотна. Мабыць пано адлюстроўвае здольнасьць маляваць самога прафэсара. Адным словам, знакамітая карціна Рэпіна "прыплылі" ў поўнай сваёй красе ды і толькі! Параўнайце гэтую мазню з дасканаласьцю помнікаў той жа славяна-арыйскай архітэктуры ў Паўночнай Індыі, створанымі прыблізна ў той жа час. Гэта раз. Па-другое, у прынцыпе можна было б пагадзіцца, што старажытныя будаўнікі Аркаіма кудысьці вельмі спяшаліся і ў іх проста не было часу давесці ўсё да канца як трэба. Тым не менш, давайце зірнем на пытаньне цьвяроза. Аркаім быў складаным комплексам Славяна-Арыйскага дойлідзтва, пабудаваным першапачаткова на вяршыні даволі высокага пагорка. За чатыры тысячы гадоў месца падрынулася ўздзеяньню незьлічоных праліўных дажджоў, вятроў, снежных бураў і г. д., так, што ні адна зь першапачатковых пабудоў не ацалела. Акрамя ўсяго, пад уплывам вышэйпералічаных атмасферных фактараў не толькі пясчаны ўзгорак Аркаіма, але і любы іншы ўзгорак - нават калі будзь ён з каменя - падрынуўся б масіўнай эрозіі і паўстаў бы сёньня перад нашым вокам зроўняным зь зямлёй. Ня варта і сумнявацца, што Аркаімскі ўзгорак напаткаў менавіта такі лёс. Тым не менш, Чудзінаў ўскосна і прама спрабуе сьцвярджаць, што "знойдзеныя" ім "малюнкі і надпісы", выкладзеныя на пяску 4000 гадоў таму нікуды не зьніклі, нават калі ўсё іншае разьелася аж да падмурка. Выходзіць, па-Чудзінаву эрозія дзейнічала абрана, зьядаючы усё запар, акрамя надпісаў і малюнкаў! Давайце разгледзім другі артэфакт. Перад намі славяна-арыйскі манумент, які ўвасабляе фалас. Культ фаласа быў надзвычай распаўсюджаны ў славян-арыяў. Статуі фаласа, як правіла, ўзводзілі побач з палямі, каб, паводле павер'я, такім чынам інсьпіраваць урадлівасць. Калі мы ўважліва паглядзім на выяву фаласа, прыведзеным у артыкуле Чудзінава, то ўбачым на левым "плячы" ідала выгравіраваную свастыку - нязменны сакральны сімвал славян-арыяў. А якое ж меркаваньне самога Валерыя Аляксеевіча на гэты конт? А ніякага. Свастыку ён ва ўпор ня бачыць як і непаясьняльна пазбягае усялякай размовы пра яе ва ўсіх сваіх іншых "творах". Затое ён бачыць сёе-тое іншае, чаго не бачыць ніхто. Давайце пераканаемся ў гэтым самі, але зірнем спачатку як выглядае сам каменны ідал.
Цяпер паглядзім, як бачыць яго Прафесар Чудзінаў.
Бачыць ён яго проста выдатна! Тут зноў табе і Яра Русі, і Маяк, і Яра Міма, і іншая дурнота. І зноў-такі, усё ў кветачках ды віньетках, праўда, выкананых бяздарна ў стылі мастацкіх талентаў самога аўтара артыкула. Зірнем, аднак, на гэты фалас сваімі вачыма. Акрамя свастыкі кідаецца ў вочы і сёе-тое яшчэ. Пільна ўгледзьцеся ў белы прамавугольнік, абазначаны Чудзінавым, у якім нібыта знаходзяцца словы Яра Міма. Дайце павялічым гэты прамавугольнічак - вось ён.
Прачытайце самі, што там напісана. Не трэба быць нямераным дэшыфроўшчыкам, каб прачытаць, што там напісана. Там напісана даволі выразна знакамітае слова з трох літараў, якое пачынаецца на літару "Х". Без усялякага сумнення, напісана гэтае слова не нашымі далёкімі продкамі, а адносна сучасным праяўцам, які вырашыў назваць фалас імем, якое яму і належыць. У адрозьненьне ад паважанага прафесара гэты сучасны таварыш вельмі хутка і правільна зразумеў, што перад ім зусім не Бог Яр, а фалас, і зрабіў адпаведную надпіс. Вось так. Сумна, ці не праўда? І гэта далёка не першы ляп Валерыя Чудзінава. Сумна не толькі таму, што махляры акупавалі расейскую навуку, але яшчэ больш і таму, што іх трызьненьне часам знаходзіць водгук ў нашых даверлівых сэрцах. Можа менавіта таму ён і зачасьціў на Беларусь? Калі б спадар Чудзінаў быў навукоўцам па прызваньню, ён бы не пісаў такой жудасьці ўжо хаця б таму, што Славяне-Варагі, якія пісалі на прота-кірыліцы, паводле генетычнай навуцкі ніколі не жылі ў кантынентальнай Азіі, бо іх генетычны маркер I на ўсход ад Смаленска-Бранска выяўлены не быў. На азіяцкай частцы цяперашняй Расеі, і ў прыватнасьці ў той мясцовасьці, дзе стаіць Аркаім, жылі Славяне-Арыі - носьбіты гаплатыпу R1а, якія пісалі РУНАМІ, а не кірыліцай, і шанавалі свастыку. Славяне-Арыі, такім чынам, кірыліцай не пісалі НІКОЛІ, роўна як і НІКОЛІ не называлі яны сваю краіну Русь, а сябе Русамі. Гэта Славяне-Варагі - спрадвечныя насельнікі Еўропы, вядучыя сваю радаслоўную ад краманьёнскага чалавека, якія зьяўляюцца носьбітамі славяна-варажскага гаплотыпа I часта называлі сябе Рось, Русь, Русы. Менавіта гэтая акалічнасць і тлумачыць паходжаньне назвы аднай з славянскіх дзяржаў - Кіеўскай Русі.
Жаданьне некаторых надта жвавых прыцягнуць за вушы Русь і Русаў зь Еўропы ў Азію, г. зн, перацягнуць Рускую Коўдру з Русаў на чужыя плечы загадзя асуджаныя на правал, таму як гэта зьяўляецца і прамой абразай у адносінах не толькі да адных Славянаў-Русаў, але і не менш легендарным Славянаў-Арыяў, якія самастойна асвоілі і акультавалі азіяцкую частку Еўразіі і тысячагодзьдзямі на ёй жылі. Фальсіфікацыя - гэта просты шлях ў нікуды. Адно незразумела - на што спадзяюцца гэтыя спадары і куды яны прыйдуць. Гэта як у тым эпізодзе з маёй памяці. Неяк бавіў я час у чаканьні цягніка стоячы на беразе рэчкі. Непадалёку адпачывалі жанчына і яе сын. Раптам у небе зьявілася зграйка верталётаў, якая неўзабаве з лязгам стала пралятаюць над намі. "Мама, а куды литять вертолёты"?, Спытаў хлопчык. "Не знаю", адказала мама. "Дык может оны в город литять"? "Нет, Сынку, это уж точно нет" - яшчэ раз адказала мама-"Там за лесом - болото".
Пераклад у Беларускую Бруна Сівалапы
У апошні час неверагодна ўзрос інтарэс чалавека да свайго мінулага. Асабліва радуе, што і Славяне - сапраўдныя стваральнікі чалавечай цывілізацыі, якіх юда-хрысціянства, адабраўшы ў іх усё і прысвоіўшы гэта сабе, за 2000 гадоў ператварыла з гаспадароў сваёй зямлі ў бездапаможных загнаныя ў кут рабоў, не памятаючых ні роду, ні племя свайго, раптам сталі праяўляць цалкам апраўданае імкненьне, нарэшце, даведацца, кім жа яны ўсё-такі на самой справе зьяўляюцца. Я не стану паўтараць распавяд аб тым, што рабілі Славяне да 6-га ці 7-га стагодзьдзя Нашае Эры, калі яны паводле афіцыйнай гісторыі раптам зьявіліся на сьвеце божым нібыта зь ніадкуль, бо даволі падрабязна апісаў гэта ў сваім папярэднім матар'яле "Хто Мы, Беларусы", змешчаным на гэтым жа сайце. Дзякуючы анадзейваючаму прарыву генетычнай навукі на сумежжы 20-га і 21-га стагодзьдзяў мы раптам даведаліся, што Славяне - гэта не проста народнасьць, якая размаўляе на адной з славянскіх моў, але не хто іншы, як асобная чалавечая раса, у якой, як і належыць расе, ёсць свой генетычны маркер, які стаў вядомы пад абазначэньнем R1а. Як высьветлілася, гісторыя гэтага маркера не вылічаецца перыядам з 6-га стагоддзя Нашае Эры, калі паводле версіі фальсіфікатараў гісторыі нібыта зьявіліся Славяне, а налічвае дзесяткі тысячагодЗьдзяў. Такім чынам, кожнаму з нас стала зразумела, што гісторыя славянаў таксама павінна вылічацца дзесяткамі калі не сотнямі тысячагодзьдзяў. Калі мы прасочым геаграфію гэтага маркера, які называюць як "славянскім", так і "арыйскім", то мы пераканаемся, што Славяне-Арыі з дагістарычных часоў пражывалі не толькі ў "Славяніі", але і ў Амерыцы, Японіі, Кітаі, Індыі, на Блізкім Усходзе, Балканах, на Апенінскім паўвостраве і г. д. То бок, як высьвятляецца, Славяне, як галоўная чалавечая дыяспара, прысутнічалі там у той час, калі ў пералічаных рэгіёнах расьцвілі ўсе вядомыя нам цывілізацыі антычнасці. Іншымі словамі, ніхто іншы, але менавіта Славяне былі стваральнікамі гэтых цывілізацыяў.Акрамя ўсяго, генетыкамі быў выяўлены другі маркер, які лёгка атаясамліваецца як менавіта СЛАВЯНСКІ маркер, а не чый-небудзь яшчэ, хаця яго ўсё яшчэ называюць "неіндэфікаваным". Гаворка ідзе аб так званай "варажскай" гаплагрупе I, названай так у сілу тых абставін, што канцэнтрацыя гэтага маркера, як было ўстаноўлена на першых парах, незвычайна высокая ў Скандынавіі. Аднак, як паказалі далейшыя дасьледаванні, "варажскі" маркер I прысутнічае не толькі на поўначы Еўропы, але даволі раўнамерна размеркаваны па ўсім еўрапейскім кантыненьце, дасягаючы, тым не менш, сваёй найвышэйшай прысутнасьці не ў Скандынавіі або дзе-небудзь яшчэ, а на Балканах з Босьніяй на першым месцы. Пра што кажа раўнамернае размеркаваньне "варажскага" гаплатыпу I па Еўропе? Яно кажа аб тым, што першапачатковыя носьбіты гэтага маркера тысячы гадоў таму засялялі ўсю Еўропу яшчэ да прыходу туды славян-арыяў - носьбітаў вышэйзгаданага гаплатыпу R1а. Аднак, калі Славяне-Арыі размаўлялі пэўна на Славянскай Мове, аб чым сьведчыць дзіўная карэляцыя паміж геаграфіяй ледзь ня ўсіх без выключэння жывучых цяпер носьбітаў маркера R1а і геаграфіяй распаўсюджваньня моў, на якім яны размаўляюць, то на якой жа мове першапачаткова размаўлялі носьбіты "варажскай" гаплагрупы I Славяне-Варагі? Ужо самы беглы погляд на месца пражываньня сучасных носьбітаў генетычнага маркера I дазваляе заключыць, што людзі - жыхары гэтых месцаў да гэтага часу ў большасьці сваёй выкарыстоўваюць славянскія мовы. І гэта тычыцца не толькі ураджэнцаў Балканскіх краін, Украіны і Беларусі, хаця ў насельніцтва гэтых двух апошніх высокая ступень прысутнасці славяна-арыйскага маркера R1а, што ўжо дае нам падставу называць як украінцаў, так і беларусаў славяне, але і, у некаторай ступені, і Нямеччыны са Скандынавіяй. Як нямецкая, так і скандынаўскія мовы, нягледзячы на іх "германізаванасьць", ажыцьцёўленую гвалтоўным чынам ватыканскімі "хрысьціянізатарамі" на працягу апошняга тысячагодзьдзя, да гэтага часу захавалі велізарную колькасьць рысаў з сваёй матчынай славянскай мовы, аб чым я ўжо пісаў раней. Германскія мовы зьяўляюцца несумненна больш позьнім прадуктам, чым славянскія мовы. Германскія мовы значна менш развітыя, чым славянскія. Гэта другасныя мовы, якія ўзьніклі параўнальна нядаўна на багатым славянскім субстраце. Такім чынам, носьбіты "варажскага" маркера I таксама зьяўляюцца ні кім іншым, як генетычнымі славянамі ў незалежнасці ад мовы, на якой яны сёння мусяць размаўляць, бо родную мову ў сілу нейкіх абставінаў, як высвятляецца, можна і страціць. Іншымі словамі, не толькі Беларусы, Украінцы, Палякі і іншыя народы, якія акумулявалі ў сваёй крыві высокі працантаж славянскіх гаплатыпаў па сукупнасці R1а + I і размаўляючыя на адной саз славянскіх моў зьяўляюцца славянамі, але й немцы, скандынавы, грэцкія македонцы і нават усходнія ангельцы ЁСЬЦЬ СЛАВЯНЕ ГЕНЕТЫЧНА хочам мы гэтага ці не, паколькі ўтрыманьне вышэйпералічаных славянскіх гаплатыпаў ў іх вельмі часта вышэй, чым у іншых славян у агульнапрынятым сэнсе гэтага вызначэння. Не мова зьяўляецца ключавым фактарам вызначэння прыналежнасці да Славянскага Роду, а КРОЎ. Адказ на пытаньне, чаму, здавалася б, неад'емныя часткі аднаго і таго ж народа цяпер часта зьяўляюцца варожымі адзін аднаму, ляжыць ў ідэалагічнай плоскасьці. Галоўную ролю ў справе раз'яднаньня славянаў ўнесла хрысціянізацыя.
Пры больш дэталёвым разглядзе нашага пытаньня таксама высвятляецца, што калі Славяне-Арыі (носьбіты славяна-арыйскага маркера R1а) размаўлялі (размаўляюць) з моцным ухілам, які нагадваеь цяперашняе беларускае вымаўленьне, то гаворка славян-варагаў (носьбітаў славяна-варажскага маркера I) была ці ёсьць больш блізкай да мовы цяперашніх расейцаў.
Апошнія адкрыцьці ў галіне генетычнай навукі не ўсім прыходзяцца да спадобы, паколькі яны бязлітасна руйнуюць стэрэатыпы, якія склаліся на працягу стагодзьдзяў. Раптам усьвядоміўшы рэальнасць таго, аб чым сведчыць генетыка, у некаторых краінах вынікі генетычных даследаваньняў сталі хаваць альбо скажаць. Асабліва горка ад ўсьведамленьня таго факту, што гэта мае месца і ў сёньняшняй Расеі. Здавалася б, чаго дрэннага ў тым, што генетыка ўскосна паказвае на вядучую ролю менавіта славян у разьвіцьці чалавечай цывілізацыі? Расейскім СМІ б падхапіць гэтую інфармацыю да зрабіць яе аб'ектам нацыянальнага гонару, як паступаюць іншыя краіны нават не маючы на тое якой-небудзь важкай падставы. Гэтага, аднак, не адбываецца. Наадварот, расейскага абывацеля і далей працягваюць заганяць у кут, размалёўваючы яго, як нейкую нікчэмую адзінку, абавязаную сваім "шчасцем" іншароднаму элементу. Ляпы ж мінулага часта сьпісваюцца на нейкіх "іншаземцаў". Вось, маўляў, арудвалі у Расейскай Акадэміі Навук нейкія Міллер, Шлёцэр і Баер, перапісаўшыя, маўляў, расейскую гісторыю пад "нарманаў" ... Гэта бязглузіца. Па-першае, "замежнікі" і ў 18-м, і ў якіх-небудзь яшчэ стагодзьдзях падпарадкоўваліся волі свайго начальства у васобе як Расейскае Кароны, так і, перш за ўсё, Рускай Праваслаўнай Царквы - прасоўвалька юда-хрысціянства на Русі. Яны ніколі і пальцам бы не змаглі паварушыць, каб нешта зрабіць па ўласнай ініцыятыве. У той час з гэтым вельмі строга было. Па-другое, а хто перашкаджае вам, браткі-саколікі, сёньня ўнесьці справядлівыя карэктывы ў айчынную гісторыю? Вунь і генетычныя адкрыцьці ажыцьцёўлены - здавалася б усе вам карты ў рукі, каштоўныя. Дык не ж! Гэтага не адбываецца і ніколі не адбудзецца да таго часу, пакуль Расея не пазбавіцца ад юда-хрысціянскага ярма, якое трымае краіну ў цемры вось ужо тысячу гадоў, а цяпер яшчэ і пакуль антырускі элемент будзе паразітаваць ў гэтай няшчаснай краіне.
У той жа час, у айчынным расейскім веданьні пышным колерам пачынае цьвісьці махлярства, калі аб навуцы і, у прыватнасці, пра славянскую гісторыю пачынаюць разважаць круткія прахіньдзеі, якіх па разумнаму сэнсу да навукі і на гарматны стрэл падпускаць ні ў якай меры нельга. Гэтыя людзі дзейнічаюць па запатрабаваньню імгненнай палітычнай кан'юнктуры, калечачы айчынную гісторыю і зьдзекваючуыся над ёй, і за гэта атрымліваюць грошы. Менавіта такая "навука" патрэбна сёньня Расеі. Каб не быць галаслоўным, я прывяду адзін красамоўны прыклад з цэлага мноства недарэчнасьцяў, якія выдаюцца за навуку. Давайце перанясемся на хвіліну на сайт Прафесара РAH Валерыя Аляксеевіча Чудзінава і пазнаёмімся, ну скажам, з артыкулам "Геогліфы і скульптуры Аркаіма", напісаным ім у суаўтарстве зь нейкім Шаршнёвым і размешчаным па адрасу: http://runitsa.ru/publications/publication_137. php # 35678
У артыкуле гаворка ідзе пра Аркаім, які, як мне вядома, зьяўляецца, бадай, самым выдатным з захаваўшыхся помнікам славяна-арыйскай культуры на тэрыторыі Расеіі. Аркаім - сучаснік егіпецкіх пірамід і яму не менш 4000 гадоў. Вось так выглядае Аркаім з вышыні птушынага палёту.
Спадар Чудзінаў з уласцівай яму заўзятасьцяй ўважліва вывучыў гэтае сьвятое месца, і вось што яму адкрылася. Зірніце на гэтую карцінку:
Ну як вам! Тут табе і Русь Яра, і аблічча Яра Сьвету, і Рысь! Няма ў чым папракнуць старажытных дойлідаў - хіба толькі кракадзіла з расамахай згадаць забыліся. А аздабленьне якое! Віньеткі, кветкі ў фарбе, узоры ... Толькі вось выканана неяк па-дзіцячаму. Нават мярзотна. Мабыць пано адлюстроўвае здольнасьць маляваць самога прафэсара. Адным словам, знакамітая карціна Рэпіна "прыплылі" ў поўнай сваёй красе ды і толькі! Параўнайце гэтую мазню з дасканаласьцю помнікаў той жа славяна-арыйскай архітэктуры ў Паўночнай Індыі, створанымі прыблізна ў той жа час. Гэта раз. Па-другое, у прынцыпе можна было б пагадзіцца, што старажытныя будаўнікі Аркаіма кудысьці вельмі спяшаліся і ў іх проста не было часу давесці ўсё да канца як трэба. Тым не менш, давайце зірнем на пытаньне цьвяроза. Аркаім быў складаным комплексам Славяна-Арыйскага дойлідзтва, пабудаваным першапачаткова на вяршыні даволі высокага пагорка. За чатыры тысячы гадоў месца падрынулася ўздзеяньню незьлічоных праліўных дажджоў, вятроў, снежных бураў і г. д., так, што ні адна зь першапачатковых пабудоў не ацалела. Акрамя ўсяго, пад уплывам вышэйпералічаных атмасферных фактараў не толькі пясчаны ўзгорак Аркаіма, але і любы іншы ўзгорак - нават калі будзь ён з каменя - падрынуўся б масіўнай эрозіі і паўстаў бы сёньня перад нашым вокам зроўняным зь зямлёй. Ня варта і сумнявацца, што Аркаімскі ўзгорак напаткаў менавіта такі лёс. Тым не менш, Чудзінаў ўскосна і прама спрабуе сьцвярджаць, што "знойдзеныя" ім "малюнкі і надпісы", выкладзеныя на пяску 4000 гадоў таму нікуды не зьніклі, нават калі ўсё іншае разьелася аж да падмурка. Выходзіць, па-Чудзінаву эрозія дзейнічала абрана, зьядаючы усё запар, акрамя надпісаў і малюнкаў! Давайце разгледзім другі артэфакт. Перад намі славяна-арыйскі манумент, які ўвасабляе фалас. Культ фаласа быў надзвычай распаўсюджаны ў славян-арыяў. Статуі фаласа, як правіла, ўзводзілі побач з палямі, каб, паводле павер'я, такім чынам інсьпіраваць урадлівасць. Калі мы ўважліва паглядзім на выяву фаласа, прыведзеным у артыкуле Чудзінава, то ўбачым на левым "плячы" ідала выгравіраваную свастыку - нязменны сакральны сімвал славян-арыяў. А якое ж меркаваньне самога Валерыя Аляксеевіча на гэты конт? А ніякага. Свастыку ён ва ўпор ня бачыць як і непаясьняльна пазбягае усялякай размовы пра яе ва ўсіх сваіх іншых "творах". Затое ён бачыць сёе-тое іншае, чаго не бачыць ніхто. Давайце пераканаемся ў гэтым самі, але зірнем спачатку як выглядае сам каменны ідал.
Цяпер паглядзім, як бачыць яго Прафесар Чудзінаў.
Бачыць ён яго проста выдатна! Тут зноў табе і Яра Русі, і Маяк, і Яра Міма, і іншая дурнота. І зноў-такі, усё ў кветачках ды віньетках, праўда, выкананых бяздарна ў стылі мастацкіх талентаў самога аўтара артыкула. Зірнем, аднак, на гэты фалас сваімі вачыма. Акрамя свастыкі кідаецца ў вочы і сёе-тое яшчэ. Пільна ўгледзьцеся ў белы прамавугольнік, абазначаны Чудзінавым, у якім нібыта знаходзяцца словы Яра Міма. Дайце павялічым гэты прамавугольнічак - вось ён.
Прачытайце самі, што там напісана. Не трэба быць нямераным дэшыфроўшчыкам, каб прачытаць, што там напісана. Там напісана даволі выразна знакамітае слова з трох літараў, якое пачынаецца на літару "Х". Без усялякага сумнення, напісана гэтае слова не нашымі далёкімі продкамі, а адносна сучасным праяўцам, які вырашыў назваць фалас імем, якое яму і належыць. У адрозьненьне ад паважанага прафесара гэты сучасны таварыш вельмі хутка і правільна зразумеў, што перад ім зусім не Бог Яр, а фалас, і зрабіў адпаведную надпіс. Вось так. Сумна, ці не праўда? І гэта далёка не першы ляп Валерыя Чудзінава. Сумна не толькі таму, што махляры акупавалі расейскую навуку, але яшчэ больш і таму, што іх трызьненьне часам знаходзіць водгук ў нашых даверлівых сэрцах. Можа менавіта таму ён і зачасьціў на Беларусь? Калі б спадар Чудзінаў быў навукоўцам па прызваньню, ён бы не пісаў такой жудасьці ўжо хаця б таму, што Славяне-Варагі, якія пісалі на прота-кірыліцы, паводле генетычнай навуцкі ніколі не жылі ў кантынентальнай Азіі, бо іх генетычны маркер I на ўсход ад Смаленска-Бранска выяўлены не быў. На азіяцкай частцы цяперашняй Расеі, і ў прыватнасьці ў той мясцовасьці, дзе стаіць Аркаім, жылі Славяне-Арыі - носьбіты гаплатыпу R1а, якія пісалі РУНАМІ, а не кірыліцай, і шанавалі свастыку. Славяне-Арыі, такім чынам, кірыліцай не пісалі НІКОЛІ, роўна як і НІКОЛІ не называлі яны сваю краіну Русь, а сябе Русамі. Гэта Славяне-Варагі - спрадвечныя насельнікі Еўропы, вядучыя сваю радаслоўную ад краманьёнскага чалавека, якія зьяўляюцца носьбітамі славяна-варажскага гаплотыпа I часта называлі сябе Рось, Русь, Русы. Менавіта гэтая акалічнасць і тлумачыць паходжаньне назвы аднай з славянскіх дзяржаў - Кіеўскай Русі.Жаданьне некаторых надта жвавых прыцягнуць за вушы Русь і Русаў зь Еўропы ў Азію, г. зн, перацягнуць Рускую Коўдру з Русаў на чужыя плечы загадзя асуджаныя на правал, таму як гэта зьяўляецца і прамой абразай у адносінах не толькі да адных Славянаў-Русаў, але і не менш легендарным Славянаў-Арыяў, якія самастойна асвоілі і акультавалі азіяцкую частку Еўразіі і тысячагодзьдзямі на ёй жылі. Фальсіфікацыя - гэта просты шлях ў нікуды. Адно незразумела - на што спадзяюцца гэтыя спадары і куды яны прыйдуць. Гэта як у тым эпізодзе з маёй памяці. Неяк бавіў я час у чаканьні цягніка стоячы на беразе рэчкі. Непадалёку адпачывалі жанчына і яе сын. Раптам у небе зьявілася зграйка верталётаў, якая неўзабаве з лязгам стала пралятаюць над намі. "Мама, а куды литять вертолёты"?, Спытаў хлопчык. "Не знаю", адказала мама. "Дык может оны в город литять"? "Нет, Сынку, это уж точно нет" - яшчэ раз адказала мама-"Там за лесом - болото".
No comments:
Post a Comment